Wychowanie a płciowość osób w relacjach międzyludzkich z perspektywy pedagogiki personalistycznej

Czas dorastania i dojrzewania stawia przed młodym człowiekiem rozmaite zadania. Niejednokrotnie zadania te wiążą się z wieloma problemami, wątpliwościami, dylematami. Wychowawca to ktoś, kto ma nieść pomoc w tym trudnym okresie. Tymczasem współczesność nie oszczędza żadnej ze stron: ani młodzieży, ani pedagogów. Przeciwnie, każdy z nich spotyka się z pewnym chaosem w wielu kwestiach wychowawczych. Jedna z nich to właśnie sfera relacji międzyludzkich, w których płciowość jest pewną okolicznością rozwoju. Wszak rozmaite koncepcje postrzegania płciowości implikują różnorodne zachowania wychowawcze. W wielorakości wizji brakuje – przynajmniej tak się wydaje – jakiejś myśli spajającej, która mogłaby integrować i na której mógłby zrodzić się pewien zamysł wychowawczy.

Książka jest próbą pokazania rozmaitych sposobów kształtowania relacji między kobietami i mężczyznami oraz ich konsekwencji dla rozwoju osób każdej płci indywidualnie. Szczególnie rozwijające wydają się tu te relacje, w których wzajemnie szacunkiem otacza się godność człowieka, w których ma miejsce przyjacielska życzliwość i miłość.

Praca ta jest adresowana przede wszystkim do pracowników naukowych parających się pedagogiką, ale także do pedagogów, dla których istotne są problemy wychowania.