Morele Donbasu

popielniczkateraz to nie budynekteraz to nie domdla mamy dla taty dla mniei warzyw w lodówce nieteraz to nie chatanie dom –- nie fortecai już nie cztery ściany(nawet nie zasługuje na tożeby nazwać go walizką lub plecakiem)to tylko wielkaczarnaokopconapopielniczkado której pali Bógłapiąc dyma wypuszczając z ust muszki15 sierpnia 2013, Kijów Morele w kaskachPrzekwitły morele DonbasuWszystkimi odcieniami niebaZałożyły morele kaskiWiosna minęłaByło ich dwudziestuSame chłopy na schwałPrzed trzydziestkąWedług praw równańZostało ich dwudziestuTylko nie ma do czego równać:Trzymali sięNa włoskuStalowego drutuStali w klatceJak w arce NoegoPo potopieSpadła betonu tonaNa klatkęOni wypadliRozgniotło ich w spadku swobodnymStali się swobodniTak –- wolniJak drzewa moreloweWyrwane z korzeniamiByło ich dwudziestuI zostało dwudziestuDo nich równanoWedług praw równańKiedy ciągnięto dalej rządNa cmentarzuA mój tato nie zdążył się z nimiZrównaćMój tato wtedy zastygł jak węgielA oni wznosili się coraz wyżej i wyżejW gumowcachI z manierkami bez wodyI z ciałami jak manierkaWznosili się do aniołówAż tamI teraz babcie wnukomSnują opowiastkęO morelachW kaskach(fragmenty książki) Lubow Jakymczuk (1985) –- poetka, dziennikarka, scenarzystka i animatorka kultury. Urodziła się w Pierwomajsku w obwodzie ługańskim, obecnie mieszka w Kijowie. Studiowała filologię ukraińską na Uniwersytecie Ługańskim i Akademii Kijowsko-Mohylańskiej. Autorka tomików poezji: j ak M ODA (2009), za który dostała nagrodę Prywitannia żyttia im. Bohdana Ihora Antonycza i nagrodę im. Wasyla Symonenki oraz Abrykosy Donbasu (2015). Tworzy poetycko-muzyczne projekty razem z kontrabasistą Markiem Tokarem (Kobieta, dym i niebezpieczne przedmioty- Lustra- Morele Donbasu) oraz Ołesią Zdorowecką (Wspólne). Jej wiersze były śpiewane przez znaną piosenkarkę Marjanę Sadowską. Była organizatorką lub kuratorką takich wydarzeń kulturalnych jak: Rok Semenki (2012), DonKult (Lwów 2015), GalicjaKult (Charków 2016), Metro do Kybynec (2016). Jest jedną z autorek scenariusza filmu dokumentalnego Dom „-Słowo”- (2017), pokazywanego również na Warszawskim Festiwalu Filmowym. W 2015 r. kijowski magazyn „-New Time”- zaliczył ją do stu najbardziej wpływowych ludzi kultury na Ukrainie. Aneta Kamińska (1976) –- poetka i tłumaczka poezji ukraińskiej. Urodziła się w Szczebrzeszynie, pochodzi z Zamościa, mieszka w Warszawie. Skończyła filologię polską na Uniwersytecie Warszawskim, pracuje jako metodyczka i lektorka języka polskiego dla cudzoziemców. Autorka tomików: Wiersze zdyszane (2000), zapisz zmiany (2004), czary i mary (hipertekst) (2007) oraz więzy krwi (2018). Wydała wybory przekładów wierszy: Nazara Honczara Gdybym (2007)- przekład wspólnie z Andrijem Porytką), Hałyny Tkaczuk Ja ta inszi krasuni/ Ja i inne piękności (2011), Chrystii Wenhryniuk Dowhi oczi/ Długie oczy (2013), Borysa Humeniuka Wiersze z wojny (2016), Lubow Jakymczuk Morele z Donbasu (2018), a także trzy autorskie antologie: Cząstki pomarańczy. Nowa poezja ukraińska (2011), 30 wierszy zza granicy. Młoda poezja ukraińska (2012) oraz Wschód –- Zachód. Wiersze z Ukrainy i dla Ukrainy (2014). Współtłumaczka antologii: Portret kobiecy w odwróconej perspektywie. 12 poetek z Czech, Słowenii i Ukrainy (2013), Komiks wierszem po ukraińsku (2015) oraz Listy z Ukrainy (2016). Stypendystka Ministra Kultury (2008, 2013). Współtworzy Wspólny Pokój –- seminarium poświęcone twórczości literackiej kobiet. Przełożyła: Aneta KamińskaAutor okładki i koncepcji graficznej: Piotr ZdanowiczWspółwydawca: Miejskie Centrum Kultury w Bydgoszczy85-056 Bydgoszcz, ul. Marcinkowskiego 12-14http://mck-bydgoszcz.pl